Begin maart startte ik in het Maasstad Ziekenhuis als trainee, niet wetende wat er na een paar weken op me te wachten stond. Ik heb hiervoor in een verpleeghuis gewerkt en daarvoor ook nog in de thuiszorg. Ik had geen ziekenhuiservaring en vond het weleens tijd worden dat ik mijzelf weer ging uitdagen. Ik heb mij aangemeld voor een traineeship voor verpleegkundigen zonder (ziekenhuis) ervaring zodat ik gelijk de theorie in praktijk kon brengen.
Blij met deze kans
Nadat ik ongeveer twee weken aan het werk was op de afdeling Interne Geneeskunde begon de coronacriris. Onze afdeling werd al na korte tijd een speciale afdeling voor coronapatiënten. Dit betekende dat we allemaal tijdens onze dienst op de afdeling moesten blijven en volledig in beschermende kleding moesten werken. Dit was best wel wennen in het begin, maar iedereen ging er goed mee om. Voor mij was het werken in een ziekenhuis nieuw en toen moest ik ook nog eens aan de slag met patiënten met een heel nieuw virus. Ik ben heel blij dat het Maasstad Ziekenhuis mij deze kans heeft gegeven en mij niet naar huis heeft gestuurd. Want ondanks dat ik een trainee was, draaide ik gewoon volledig mee. Ik kon altijd terecht bij mijn leidinggevende voor vragen en dit deed ik ook regelmatig. Doordat ik in deze situatie belandde heb ik veel geleerd in een korte tijd. Ik pas mij heel makkelijk aan, maar het was echt wel even wennen. Er kwam veel op me af en ik was aan het eind van de dag echt heel moe. Omdat ik natuurlijk trainee was, moest ik bepaalde handelingen verrichten om mijn opleiding te kunnen halen. Gelukkig zorgden mijn collega’s ervoor dat ik deze handelingen alsnog kon doen.
Veel impact gemaakt
Wat er in die periode het meest indruk op mij heeft gemaakt? Om van dichtbij te zien hoe kort het leven kan zijn. Ik ben mij echt nog meer bewust geworden van het feit dat je alles uit het leven moet halen.
Ik weet nog een situatie waarbij ik nachtdienst had gehad en ik met een collega op het punt stond om naar huis te gaan. Op dat moment riep een patiënt en ben ik toch nog even gaan kijken voordat ik wegging. Samen met mijn collega stond ik even met deze patiënt te kletsen en toen gingen we weg. De volgende dag toen mijn dienst begon, hoorde ik dat de patiënt is komen te overlijden. Slechts een uur nadat wij weggingen. Dat heeft echt veel impact op me gehad. Maar er zijn ook hele mooie situaties geweest. Ik weet nog zo goed dat er bij ons een echtpaar was opgenomen. De vrouw was erg ziek en haar man werd later ook opgenomen. Uiteindelijk zijn ze allebei opgeknapt en verlieten ze onze afdeling om te gaan revalideren in het Zorghotel. Dat was zo mooi om te zien!
In de toekomst
Na negen maanden heb ik het traineeship afgerond en voldoende ervaring opgedaan om volledig ingezet te kunnen worden in het ziekenhuis. Ik heb er bewust voor gekozen om op de afdeling Interne Geneeskunde te blijven. Op deze afdeling zie je net als in een verpleeghuis veel patiënten die op leeftijd zijn. Voor mij is dit een mooie verlenging van het werk wat ik hiervoor deed. Ondanks dat ik pas net officieel verpleegkundige ben, kijk ik ook vooruit. Het lijkt mij heel leuk om na een aantal jaar mijzelf te specialiseren tot wondverpleegkundige. Dit heb ik altijd al interessant gevonden en het lijkt me heel leuk om me hiermee bezig te houden.
Ik heb het hier erg naar mijn zin en ben een trotste Maasstadter. Ik ben heel blij dat ik mij heb kunnen inzetten tijdens de coronacrisis en niet aan de kant ben gezet omdat ik een trainee was. Hierdoor heb ik zóveel geleerd!